Brief aan Sinterklaas

Beste Sinterklaas en eventueel zwarte Pieten die dit lezen.


Ik ben Lisanne, en ik ben 20 jaar en ik geloof eigenlijk allang niet meer in u, omdat mijn zus me die illusie heeft doorbroken. U was trouwens ook niet echt een van mijn beste vrienden, ik kreeg toch nooit wat ik wilde, en die keren dat ik het wel kreeg, vond u het nodig om het voor me achter te laten voor mijn verjaardag (de 21e december!) Ik weet niet waar uw rekenvaardigheden vandaan komen, of die van uw pieten, maar dat is 16 dagen na uw vertrek! Dat doe je niet. Dat zijn twee weken en twee dagen! En voor een kind als ik, voelt een dag wachten al een eeuw, moet je nagaan hoeveel eeuwen, ik er al op heb zitten als ik dat erbij op tel! Ik durf te wedden dat ik dan ouder dan u zou kunnen zijn, misschien iets meer uitgezakt en rimpeliger dan dat u momenteel bent, maar goed daar hebben ze allemaal cremetjes voor uitgevonden. Sinterklaas, niet alle herinneringen waren verkeerd, dat moet u begrijpen, maar ik kan me er ook zo weinig herinneren! Ik weet er verder echt geen reet meer van! Wel dat ik met kriebels in mijn buik naar Sesamstraat zat te kijken, omdat u daar dan ook in kwam, en de Wegwijs Piet, met zijn recht zo die gaat en een Hoofd Piet, waarvan ik jaren later als ik hem in theater zie, als hij niet voor u hoeft te werken, en gewoon zichzelf is, nog steeds de kriebels in mijn buik krijg, omdat ik de associatie nog steeds leg met de hoofd-piet. Maar u bestaat eigenlijk helemaal niet, althans dat is me verteld dat u niet in de vertelde gedaante bestaat. U bent mijn moeder, en die wortel die (als ik dan een of twee keer per jaar mijn schoen mocht zetten) verdween net zo hard weer in de keukenla. Dat is opzich niet zo erg, maar waarom moet ik hem dan eerst in een stinkende schoen stoppen? (ik zweette zelf nooit, maar ik vond de schoen altijd te klein dus leende hem van papa) Dat paard he? Dat paard is het enige dat wel bestaat, alleen heeft het verder in het dagelijks leven een andere naam. Amerigo/Ameriko/Amerikoo of hoe dat beest ook heet in Sinterklaas termen, heet misschien wel gewoon in het dagelijks leven Bert. Weet u veel! 


U kunt ook niet even met het belletje rinkelen, en zeggen dat u het opzoekt, want dat boek he? Dat bestaat ook niet! Dat boek is er alleen maar om kiddo's weken/maanden in het gareel te houden, en dat zijn dan vaak kiddo's die de rest van het jaar niet te houden of te harden zijn, maar nee! Er komt een man in een jurk(!) en geschminkte mensen, die opeens allemaal PIET heten, maakt niet uit wat voor een geslacht, zorgen er ineens voor dat kiddo's ineens luisteren, omdat Sinterklaas alles hoort, en ziet dankzij zijn grote boek. Echt, mijn reet, met dat boek. Mijn moeder is jou, en dat is al erg genoeg! U zegt dat je niet mag liegen, en vervolgens laat u heel Nederland liegen dat U bestaat, terwijl mijn moeder alle eer hoort te krijgen! Dat noemen we ook wel de eer jatten. Arme, mama.


Ik heb niet echt goede herinneringen aan u, en aangezien ik dat wel wil, zit ik bij de intocht gewoon weer met pepernoten en een warme bak chocolademelk voor de TV, omdat ik zo geniet van die kindjes, en soms zou ik willen dat ik het over mocht doen. Kunt u dit jaar ook niet effe bij mij langskomen? Ik kijk trouwens alle Sinterklaas dingen, zolang de "echte" sinterklaas er maar in zit. Want toch vind ik het wel wat hebben..