Je Zal Het Maar Hebben II

Het zit erop! Veel reacties gekregen op het programma Je Zal Het Maar Hebben, negatieve reacties maar gelukkig ook een hele hoop positieve feedback gekregen. Doet me goed, maar aan de andere kant vind ik het lastig dat vooral de negatieve reacties blijven hangen. De stemmen in mijn hoofd en daar bovenop nog mijn eigen gedachten zorgde er voor dat ik het heel moeilijk vond om naar mezelf te kijken op de televisie. Ik liep over van de emotie, zeg maar. Ik wil niet dat iemand me stom vind, en ben ik wel een goede kandidaat? Dalijk moet niemand me meer. Hoeveel mensen zullen er kijken? Zou mama ook kijken? Jezus, hebben ze dat dagboek stukje gebruikt? Jezus, alweer een SMS, yay! Jezus, wat voelt dit raar! Ik ben zo bang dat.. Ik wil dood.. Zoals je ziet was er geen pijl te trekken op mijn gedachten cq gevoel. Het schoot alle kanten op, en toen ik het op de groep aan het kijken was, met de begeleiding toen moesten ze me echt zeggen dat er niks aan de hand was, en dat ze niet anders gingen denken. De reacties via de telefoon en facebook waren ook niet aan te slepen. Ik ben blij dat ik heb meegedaan en dat ik dat allemaal heb mogen ervaren, en ik ben vooral blij dat ik mijn mening + angst voor Valerio heb weg kunnen doen. Valerio en de rest: Thanx!