Sneeuw zweet en tranen heeft het me gekost om bij ReVamp te komen, op zijn zachtst gezegd vonden begeleiders, mama en zelfs beste ReVampdinnetje Sandra het geen goed plan dat ik ging. Ik zou toch zonder mama gaan (Thank God, I did..) Sandra smste in de middag al dat ze waarschijnlijk niet ging komen, en dat Peter (ReVampdude) sowieso niet zou komen. Iets met een weeralarm en anderhalf uur doen over twee kilometer. Ik had vanmorgen al om 07.00 de bus besteld, ik dacht daarmee veilig te zitten, maar omdat ik hem eerst om kwart over vier had staan, had ik hem na mensen hun "is dat wel vroeg genoeg?" hem om half 3 gezet. Dat was maar goed ook, want hij kwam pas om half vijf aankakken. Ik had al flink panisch op Facebook laten weten dat ik bang was dat de taxi sowieso niet kwam (het zou bij La Herder niet de eerste keer zijn, I promise.) en na flink wat heen en weer gebel, stond ie er om half vijf. De rit was op zijn zachtst gezegd nogal vermoeiend door een oude dame met een onverstaanbaar accent, maar als ik de chauffeur aka de vertaler moest geloven, was het wel een dame met veel reiservaring, en familie in Brazilië. Het triggerde, en door de kou van het wachten op de taxi kon ik uberhaupt al niet goed meer zitten, laat staan praten, dus kon ik ook niet zeggen dat ik even iemand ging bellen voor de afleiding. De dame komt echt uit een picture perfect family, en dat wil ik stiekem ook. De dingen die mama en papa doen.. nou ja, ik laat mijn kalme stemming nu even niet door mijn gedachten verkloten. Eenmaal aangekomen bij ReVamp, was de spanning me blijkbaar teveel geworden, en zag ik dingen die er niet waren, althans dat hoop ik. Ik begon te hyperventileren, en het enige (ik schaam me DOOOD)!) was tegen de barman vragen of de band er al was, waarop hij antwoordde, dat de helft er was, en de andere helft (Matthias.. ;)) nog niet. Dus ik legde hem uit dat ik daar last van had, en dat ik behoefte had aan bekende mensen. De bardude ging het vragen, en van Jaap en de rest mocht ik alvast naar de zaal komen, en dat luchtte wel op. Maar voordat dit een ontzettend -ik heb het zo zwaar gehad, en ik heb het met moeite gehaald - kut verhaal word, ga ik maar gauw verder. Ik heb de soundcheck gezien, wich was quite fun, en eerlijk is eerlijk: Marco Borsato klinkt stukken beter als Floor het zingt, maar dat is dan ook niet zo moeilijk. Ik vind die man gewoon een "kweelveel". De mannen van ReVamp zeiden me een voor een gedag en Jaap die gaf me een dikke knuffel, en toen merkte ik wel dat het een beetje zakte (de spanning dan.)
Ik had beloofd dat ik taart mee zou nemen omdat ik jarig ben dinsdag, en ik wilde het vieren dus met Jaap afgesproken dat we dat voor de show, maar na het eten zouden doen. Dat was keigezellig, en ik merk aan mezelf dat ik me steeds meer op mijn gemak kom, bij de mensen. :) T was fijn, en ik ben gekust, gehandschud, en omdat mijn spieren zo verkrampt waren door spasmes, die weer was geactiveerd door die sneeuw, kon ik zelf niet eten, dus ging Jaap (met gelach van Arjan, en Floor, en toch nog enigszins een HEE! van Jaap, me helpen met mijn taart eten.
leuk man!! nice pictures
BeantwoordenVerwijderen