Dag Sinterklaas?!

Dag,Sinterklaas?!

Sinterklaas is in het land, en als het aan de winkels ligt vehuizen we zijn aankomst naar midden September of eigenlijk maakt het ook niet uit. De pepernoten liggen er toch al wel. Ik vind het fantastisch en met mijn negentien jaar, zit ik nog steeds glunderend en hopend dat het goed komt, met Sinterklaas, voor de TV. Het is fantastisch en we vinden het allemaal helemaal te gek dat die man met zijn Zwarte Pieten weer in het land is, ouders die hun kinderen nog niet verteld hebben dat hij niet bestaat ook. Stiekem genietend van het feit dat je kinderen helemaal opgaan in het maken van een tekening voor hét paard Ameriko die je dan met je kids in hun schoenen stopt, om vervolgens als je kinders naar bed zijn, hem er weer uit te halen. Natuurlijk heb je dan wel het kadootje wat je kind van Sinterklaas - mama - heeft gekregen, er al wel in gestopt. Je stopt je tekening in een doos met bewaarde spullen voor later. En je geniet. Ik heb geen kinderen, maar het lijkt me geweldig om ze zo bezig te zien zijn met Sinterklaas en zijn zwarte pieten. Nu is het allemaal nog superstoer dat Sinterklaas langskomt, en dat je hoopt dat hij je niet overslaat dit jaar, en daarvan dan niet kan slapen. Het is allemaal zo schattig, maar je komt ooit op een leeftijd dat je van je ouders te horen krijgt dat hij niet bestaat, maar dat Sinterklaas altijd mama en papa geweest zijn, dat het paard helemaal niet sterk genoeg is om op het dak te lopen of dat het dak niet sterk genoeg is voor het paard. 

Niet te vergeten dat je de papieren schoenen die je voor Sinterklaas maakte met veel moeite, gewoon nooit aan zwarte piet gegeven zijn. Niet te vergeten dat Zwarte Piet, gewoon een Zwarte Piet, zonder Sinterklaasverhaal, een racistische opmerking is. 

Of je lacht erom, of je hebt het idee dat je voorgelogen bent bij het leven als je ouders je het helse nieuws vertellen. Ik weet niet meer precies hoe ik erachter kwam dat hij niet bestond, maar nu ben ik negentien jaar en nu kijk ik met mijn volwassenere (volwassen ben ik volgens sommigen nog lang niet) ogen naar de TV, naar Sinterklaas en zijn Pieten, of ik moet eerlijk zeggen dat ik meer benieuwd ben naar de mensen die eronder zitten. Ik kom er nu ik steeds meer in het wereldje der theaters zit, dat de meeste Pieten waar ik nu naar kijk, als gewone cabaretiers, dat ik die heb aangenomen als bij Sinterklaas horenden. Neem nu Erik van Muiswinkel, ik vind hem best een goede cabaretier en heel aardig, maar ik kan er niks aan doen dan mezelf te betrappen op de gedachte dat hij het beste is, als de Hoofdpiet. Niks van Vleuten erbij, nee gewoon Erik de Hoofdpiet. Sinterklaas is geen eeuwige man, Sinterklaas gaat dood, en Sinterklaas is een personage, die vervangbaar is. Nu vraag ik mezelf soms al af, wat er gebeurd als Sinterklaas doodgaat. Dat had je vroeger niet, Sinterklaas was gewoon Sinterklaas, een soort van bovenmenselijkheid. Maar wie neemt Sinterklaas over, als Sinterklaas doodgaat? Krijgen we dan net zo'n chagerijn als in Vlaanderen? Ik hoop het niet. Sinterklaas doet daar een stuk gemener dan onze Hollandsche Sinterklaassie. 

Nu maak je cadeautjes met je klasgenoten, of doe je een dobbelspel omdat je de gezelligheid wel wil behouden. De pepernoten liggen al idioot vroeg in de winkel, maar niemand kraait er naar. Omdat wij volwassenere mensen weten dat hij niet bestaat, en het onze kinderen niet, of nog niet gaan vertellen. Wij vinden het vooral niet idioot om onze kinderen al 4 maanden van te voren uit de winkel te moeten houden. Wij volwassen mensen missen de gezelligheid, en niet Sinterklaas, niet de echtheid die je als kind hebt van Sinterklaas en zijn Pietjes. 

Maar ik soms wel en ik vind het idioot dat de pepernoten al zo vroeg in de winkel liggen.. 
Dag Sinterklaasje, dahag dahag Zwarte Piet.. de commercie begint te vroeg en het intereseert ons niet..